Het was dus de derde keer dat we een bezoek brachten aan Sri Lanka. Nadat we 2 weken in de gezelligheid van de familie Dias hadden vertoefd was het tijd om ons een keer naar de Oostkust te begeven. Bij vorige bezoeken waren de weersomstandigheden nooit ideaal om daar eens een kijkje te gaan nemen, maar deze keer dus wel. De eerste stop was Arugam Bay, vooral gekend in de surfwereld omwille van de golven. Dit toeristendorpje bestaat eigenlijk gewoon uit 1 lange straat met een grote keuze aan restaurants en slaapgelegenheden. Aangezien surfen niet voor ons is weggelegd en de zee te wild was om lekker rustig in te dobberen, kozen we ervoor om de omgeving wat te ontdekken. Zo deden we een safari in het nabijgelegen Kumana NP. Er bestond een kans dat we luipaarden zouden zien, maar na een goeie 3,5 uur rondrijden hadden deze jagers zich helaas niet vertoond. We konden wel een aantal andere dieren spotten zoals mangoesten, apen, wilde zwijnen, herten, waterbuffels, krokodillen, olifanten en een variëteit aan vogels. Met de ondergaande zon reden we met een voldaan gevoel terug richting Arugam Bay. Toen we de volgende dag Pottuvil te voet aan het verkennen waren bood een vriendelijke jonge kerel ons een lift aan naar een andere baai, genaamd “Whiskey Point”. Ook hier waren de golven net iets te aanwezig om te zwemmen. We genoten dan maar van het uitzicht terwijl we een lekker vers sapje naar binnen slurpten. Tijdens de zonsondergang wilden we een keer naar de bekende “Elephant Rock” gaan om wat mooie foto’s te schieten. We huurden een scooter en met de aanwijzingen van de verhuurder gingen we op pad. Helaas waren die aanwijzingen niet zo duidelijk want we stonden uiteindelijk aan een Boeddhistisch klooster. Van hieruit zagen we de menigte wel op de “Elephant Rock” zitten maar zelfs na de nieuwe aanwijzingen van een aantal monniken in wording geraakten we er zelf niet. Een extra wegwijzer op de baan zou dus wel handig zijn… We kwamen ook nog in een leuke koffiebar, Bites, terecht. We genoten hier van een heerlijke kop koffie, maar je betaalt er natuurlijk de prijs voor. Na 5 dagen was het wel geweest en was het tijd om andere oorden op te zoeken. Onze volgende bestemming was Trincomalee. Hier zouden we met 2 familieleden van Dias herenigd worden, Hiran en Fazil. Al van in het busje voelden we zelfs de wind enorm opwarmen. Het was hier duidelijk een pak warmer en vochtiger dan in Arugam Bay. Gelukkig is de zee hier rustiger en kan je dus lekker een duik nemen als je verkoeling zoekt. Na aankomst deden we nog een avondwandeling op het strand en dat leverde nog een paar mooie foto’s op met de ondergaande zon. Het is wel gemakkelijk om met Sri Lankanen op pad te zijn, zij weten namelijk hoe een tuktuk te besturen en zijn gewoon aan het verkeer hier. We huurden dus met ons 4 een tuktuk en gingen op ontdekking. Zo bezochten we Fort Frederick en de Hindu tempel die zich op de klif bij het fort bevindt. Van hieruit hadden we een mooi uitzicht op de oceaan en op de stranden in de verte. Na de lunch reden we nog door naar Marble Beach. Waarom men deze naam aan het strand gegeven heeft, joost mag het weten. In ieder geval konden we heerlijk afkoelen in het water en speelden we nog een spelletje ‘vang het zeewier’. Helaas was de dag toen alweer op zijn einde aan het lopen en moesten we de tuktuk weer gaan inleveren. Ondertussen hadden Francesca en Sven, een Zwitsers koppel dat we in Haputale hadden leren kennen, ook de weg naar Trincomalee gevonden. We ontmoetten hen tijdens het avondeten en spraken af om de volgende dag samen te gaan snorkelen. We kozen voor het minder bekende Coral Island ipv het populaire Pigeon Island. Met ons zessen in een bootje stoven we over de golven. Op 2 plekken sprongen we met snorkel het water in en zagen we allerlei vissen. Het koraal zelf was helaas vaak dood en dus niet meer zo kleurrijk. Toen Sven en ik op de 2de plek als eersten het water in gingen schrokken we nog wel van wat we onder water zagen. We keken uit op een leger aan kwallen. Gelukkig waren het geen giftige kwallen en staken ze ook niet, maar toch even raar om daar doorheen te moeten snorkelen. Tegen lunchtijd waren we weer aan wal, allemaal met wat extra kleur. De laatste dag namen we afscheid van Francesca en Sven en deden we het vooral rustig aan. Toen de weergoden de sluizen ’s avonds opengooiden was dat een zeer welgekomen afkoeling en sliepen we allemaal net een beetje beter. Zo waren onze dagen in Trinco en in het gezelschap van Hiran en Fazil omgevlogen. Tijd om weeral afscheid te nemen. Wennen doet dat toch nooit. Voor ons was de tijd gekomen om stilaan richting Negombo, aan de Westkust, te gaan omdat we van daaruit weer het vliegtuig op zouden stappen. Om de trip tot daar wat aangenamer te maken lasten we nog wel een stop in in Habarana, meer landinwaarts. In dit dorp was er weer de optie om een safari te doen maar dat stond niet meer op het verlanglijstje. Onze gastheer van de homestay wist ons wel nog naar een leuke plaats te brengen: Ritigala. Op een bosrijke bergflank vind je hier een aantal ruïnes terug en dat zorgt voor een mooie wandeling onder de koelte van de bomen. Ook genoten we van een wondermooie zonsondergang aan het Habarana Lake. Hier spotten we nog een familie olifanten, welgeteld 11. De verdere dagen stonden vooral in het teken van relaxen en ons mentaal al voor te bereiden op het afscheid van Sri Lanka, het land waaraan we ons hart toch wel wat verloren hebben.
7 Reacties
Mams&paps
9/17/2019 15:14:34
Weer al prachtige beelden. En ook dieren genoeg gezien😉nu op naar volgend land 😎😎😙
Antwoord
JoKi
9/17/2019 18:14:45
Whoop whoop, Malaysia here we come! 🤘
Antwoord
Tessa en Nicolas
9/17/2019 15:15:24
Hoi! Heel fijn om jullie verhaal te lezen en de prachtige foto's te zien! Moeten we ook nog eens terug naartoe! 😉 Veel plezier in Maleisië en vele groetjes uit West Australië. Xxx
Antwoord
JoKi
9/17/2019 18:17:30
Onze trouwe volgers 👊.
Antwoord
mama gerda
9/22/2019 13:50:13
mooie verhalen weeral ,en je hebt er al weer vrienden gemaakt foto,szijn ook weer mooi , maar int echt nog mooier waarschijnlijk dikke kussen en tot de volgende xxx
Antwoord
Eddy Kox
9/23/2019 16:18:43
Hey Joki. Na wat gezoek ben ik dan toch op jullie blog geraakt. Ge weet het, computers en ik, we zijn geen beste maatjes... Desalnietemin lees ik dan toch via dit www-vernuft jullie verhalen van in het verre Sri-lanka. Het mooie Sri-lanka bovendien. Dat merk ik toch op de weer professionele foto's die een streling zijn voor het oog. Ik lees verder dat Lipton zijn thee in goede aarde valt maar dat je wel moest opletten dat een voorbijrijdende trein je kopje thee niet uit handen zoeft. Mooie foto overigens van het spoor in het thee-landschap. Op de indrukwekkende waterval ben ik wel jaloers. Die had ik graag in mijnen hof gezien als waterpartij in mijne vijver. Nu goed. Later misschien als werkplan incalculeren. Je schreef dat je ervan af kon springen en het zou me niet verbazen moesten jullie het gedaan hebben... Wat ook wel heel mooi zal geweest zijn, en wat mijn interesse bespeelt, is het gesnorkel tussen de vissen en het, wel jammerlijke, dode koraal. Het zal toch wel indrukwekkend geweest zijn hoewel die kwallen mijn interesse dan wel weer minder aanspreken... Om dan elders weer oog in oog te staan met wilde dieren, zoals mieren en olifanten, ... het zijn momenten die je niet vergeet en op foto moeten vastgelegd worden. De luipaarden die jullie hebben moeten missen heb IK dan weer WEL gezien in Namibië. Sliep sliep. Misschien zijn jullie ondertussen al in een ander land verzeild en lokt een verre einder jullie weer naar andere avonturen. Maar die lees ik wellicht een volgende keer (of ik heb dat reisverslag nog niet gevonden en dat zal dan weer wel aan mijn gebrekkige relatie met www liggen, bedenk ik dan...)
Antwoord
JoKi
9/24/2019 06:40:46
Aaaah onze favoriete nonk.
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Huidige Locatie |