Na een zestal weken in Guatemala begonnen we na te denken of we nog langer wilden blijven (we kregen immers 90 dagen om te spenderen) of dat we voor onze Amerika trip nog wat anders wilden doen/zien. We hadden wel het gevoel dat het tempo erg laag lag en er dringend terug een beetje actie in onze dagen moest komen. Hierdoor viel dan ook, met een klein beetje pijn in het hart, de beslissing om Mexico binnen te reizen en dan via Cancun naar Cuba te vliegen. In totaal hadden we namelijk nog een dikke 5 weken te overbruggen. Nadat we nog even een korte tussenstop maakten aan het meer Atitlan, begonnen we aan een 9-uur durende busrit naar San Cristobal de las Casas. Aan de grens nog even een stempeltje ophalen als bewijs dat we Guatemala uit waren en een centje betalen om Mexico binnen te mogen. Hier moesten we ook wisselen van busje en hupakee tegen het einde van de dag waren we plots in een ander land. San Cristobal bleek een hoger gelegen stad te zijn met mooie koloniale gebouwen en een gezellig sfeertje, maar ook met lekker frisse temperaturen eens de zon onder was. Van hieruit deden we nog een uitstap naar de canyon del Sumidero. Met een bootje stoven we door de kloof en zagen we onderweg een babykrokodil, leguanen en apen. Na de boottocht werden we ook nog naar 4 uitzichtpunten gebracht. Helaas gooide de mist roet in het eten bij het meest spectaculaire uitzicht, maar konden we bij de andere 3 punten toch nog wel genieten van een knap zicht op de kloof. Aangezien we nog bezoek gingen krijgen in Mexico en we dit bezoek op gingen pikken in Cancun moesten we onze weg tijdig naar daar maken. We deden dan ook meteen een grote sprong richting Campeche met een 14-uur durende busrit. Een beetje geradbraakt maar nog steeds alive and kicking gingen we op ontdekking in deze havenstad. In de oude koloniale tijden was deze stad van meer belang, maar ondertussen hebben andere havens in de buurt meer terrein gewonnen. De oude binnenstad is wel nog zeker een bezoekje waard met zijn huizen in vele pasteltinten gekleurd. Ook de stadsmuur toont hoe deze stad ooit van groot belang is geweest. De stad werd namelijk vaak door piraten geplunderd omwille van zijn rijkdom. Het duurde 18 jaar om de muur te bouwen maar zorgde er zo wel voor dat Campeche de best bewaakte stad van het Spaanse rijk werd. Je kan in de buurt nog andere oude forten bezoeken maar wij hielden het bij enkel de stad. Toen was het namelijk tijd om naar Cancun te gaan en daar naast een auto (wat een gemak!) ook Astrid op te pikken. We hadden samen een leuke route uitgestippeld aan de oostkant van de Yucatan peninsula. Aangezien we maar 9 dagen hadden leek het ons praktischer om een auto te huren en dat kan in Mexico blijkbaar vrij goedkoop. Het was een blij weerzien op de luchthaven en na wat formaliteiten konden we richting onze eerste stop vertrekken: Valladolid. Ook dit was eens in de koloniale tijd een bloeiende stad en bruist nu nog steeds van het leven. Het loont zeker de moeite om een namiddagje hier rond te wandelen, al was het voor ons wel de zoveelste stad in deze trend en dus minder indrukwekkend dan de eerste stad die we bezochten. Vanuit Valladolid is het maar een half uurtje rijden tot de oude Maya stad Chichen Itza. Als een van de 7 moderne wereldwonderen konden we niet anders dan een bezoekje brengen. Om de meute enigszins voor te zijn, zorgden we ervoor dat we bij openingstijd al in de rij stonden. Voor Kim en mij was dit het 2de wereldwonder dat we mochten aanschouwen. Het pronkstuk, de tempel van Kukulcan, de slangengod van de Maya’s, is grotendeels gerestaureerd. Een klein deel is echter in zijn wat vervallen staat behouden om zo een goed beeld te kunnen geven van hoe het er ooit uitzag. Ook kan je hier het plein zien waar men het balspel speelde. Hierbij moest een rubberen bal van 5 kilo door een stenen ring, die aan een muur bevestigd was, gespeeld worden. De bal mocht enkel met bovenlijf en heupen aangeraakt worden, benen en armen mocht men niet gebruiken. Het plein in Chichen Itza is de grootste balspelplaats die er is. Ruim 3 uur spendeerden we op deze archeologische site. Het is dus best een groot complex met nog vele goed bewaarde of gerestaureerde bouwwerken. Na Tikal was dit voor ons een mooie aanvulling op de ontdekking van de Maya cultuur. Na deze culturele stop op de route ging het door naar ander vertier: het helder blauwe meer van Bacalar. Op onze weg er naartoe stopten we nog bij een cenote. Dit is een plaats waarbij een ondergrondse rivier de grond heeft doen wegzakken en er een opening of soort grot ontstaat. Vaak staat hier nog water in en kan je er dus ook een duik in nemen. De kleuren van het water zijn meestal ook prachtig in een dergelijke cenote. De cenote kan zich ondergronds bevinden maar ook bovengronds of helemaal afgesloten als grot. In Bacalar zelf besloten we een kajak te huren en de kleuren van op het water gade te slaan. Vooral aan de ingang van El Canal De Los Pirates is het water ontzettend helder en magisch blauw van kleur. We genoten hier van een verfrissende duik. Van hieruit peddelden we verder naar een cenote, waar het water donkerblauw en 90 meter diep was. Terwijl we onze armen even wat rust gunden, dobberden we richting een mangrove stukje. Toen een man op een andere boot ons waarschuwde dat er een krokodil schuilhield in het groen, was er van spierpijn plots nog weinig te merken. Met een goeie vaart maakten we ons uit de voeten. Na 3 uurtjes hadden we genoeg zon opgeslorpt en begonnen de armspieren echt helemaal te verzuren. Tijd dus om de kajak weer in te leveren en de rest van de dag relax tijd in te lassen. Nog een zonovergoten bestemming was Tulum. Hier bezochten we de Maya ruïnes die als enige aan de kust liggen. Met de fiets maakten we onze weg tot aan deze bezienswaardigheid. Minder indrukwekkend dan Chichen Itza maar met de zee op de achtergrond toch wel een bezoekje waard. Het strand lieten we links liggen want er stond een redelijk stevige wind die er voor zorgde dat we ter plekke gezandstraald werden. Dan maar even verfrissing opzoeken in het zwembad van onze accommodatie. Door wat kortingen bij elkaar te sparen kan je soms al eens wat deftigere plekjes veroorloven. Onze laatste stop zou het eiland genaamd Holbox worden. Onderweg stopten we nogmaals bij een cenote. Het is echter onmogelijk om alle cenotes te bezoeken. In Yucatan alleen al zijn er bijvoorbeeld om en bij de 3000. Na een drietal uurtjes rijden stonden we uiteindelijk aan het kleine haventje van waaruit we onze ferry naar het eiland moesten nemen. Slechts 30 minuten later zetten we voet aan wal van Holbox. Het viel ons meteen op dat er een heel toffe en gezellige sfeer hing, we zouden hier ongetwijfeld een leuke tijd beleven. Astrid probeerde de zonsopgang mee te pikken, maar de weergoden gooiden helaas roet in het eten met hun wolken. Ook de zonsondergang was er eentje van weinig grandeur. De dag zelf bevatte wat meer actie. Mits je rekening houdt met de getijden kan je hier voor de kust van zandbank tot zandbank wandelen tot aan Punto Mosquito. Deze keer waren het niet de armspieren maar de beenspieren die getraind werden. We moesten af en toe door 30 cm hoog water ploeteren wat toch wel wat inspanning vergt, zeker in de brandende zon. Bij Punto Mosquito spotten we in de verte wel een aantal roze puntjes: flamingo’s! Omdat het een beschermd gebied is, mag je vanaf dit punt niet verder wandelen, zodat onder andere deze flamingo’s niet verstoord worden. Van hieruit maakten we de route terug langs het strand in plaats van over de zandbanken. Oververhit en moe hielden we een kleine siësta na de lunch. De ochtend nadien was het weer tijd om richting Cancun te rijden en de auto in te leveren. Zo was de laatste avond met ons drie ook aangebroken. Om 4.30u ging onze wekker terwijl Astrid nog een paar uurtjes kon blijven liggen. Wij vlogen van hieruit naar Cuba en Astrid weer naar België. Het was een korte, maar fijne tijd in Mexico. We hadden mooie koloniale steden ontdekt, wat van de Maya cultuur meegekregen en in prachtig blauw water rondgedobberd. Een beknopte maar aangename kennismaking met de vriendelijke mensen en het gevarieerde land.
1 Reactie
|
Huidige Locatie |