Het was dus de derde keer dat we een bezoek brachten aan Sri Lanka. Nadat we 2 weken in de gezelligheid van de familie Dias hadden vertoefd was het tijd om ons een keer naar de Oostkust te begeven. Bij vorige bezoeken waren de weersomstandigheden nooit ideaal om daar eens een kijkje te gaan nemen, maar deze keer dus wel. De eerste stop was Arugam Bay, vooral gekend in de surfwereld omwille van de golven. Dit toeristendorpje bestaat eigenlijk gewoon uit 1 lange straat met een grote keuze aan restaurants en slaapgelegenheden. Aangezien surfen niet voor ons is weggelegd en de zee te wild was om lekker rustig in te dobberen, kozen we ervoor om de omgeving wat te ontdekken. Zo deden we een safari in het nabijgelegen Kumana NP. Er bestond een kans dat we luipaarden zouden zien, maar na een goeie 3,5 uur rondrijden hadden deze jagers zich helaas niet vertoond. We konden wel een aantal andere dieren spotten zoals mangoesten, apen, wilde zwijnen, herten, waterbuffels, krokodillen, olifanten en een variëteit aan vogels. Met de ondergaande zon reden we met een voldaan gevoel terug richting Arugam Bay. Toen we de volgende dag Pottuvil te voet aan het verkennen waren bood een vriendelijke jonge kerel ons een lift aan naar een andere baai, genaamd “Whiskey Point”. Ook hier waren de golven net iets te aanwezig om te zwemmen. We genoten dan maar van het uitzicht terwijl we een lekker vers sapje naar binnen slurpten. Tijdens de zonsondergang wilden we een keer naar de bekende “Elephant Rock” gaan om wat mooie foto’s te schieten. We huurden een scooter en met de aanwijzingen van de verhuurder gingen we op pad. Helaas waren die aanwijzingen niet zo duidelijk want we stonden uiteindelijk aan een Boeddhistisch klooster. Van hieruit zagen we de menigte wel op de “Elephant Rock” zitten maar zelfs na de nieuwe aanwijzingen van een aantal monniken in wording geraakten we er zelf niet. Een extra wegwijzer op de baan zou dus wel handig zijn… We kwamen ook nog in een leuke koffiebar, Bites, terecht. We genoten hier van een heerlijke kop koffie, maar je betaalt er natuurlijk de prijs voor. Na 5 dagen was het wel geweest en was het tijd om andere oorden op te zoeken. Onze volgende bestemming was Trincomalee. Hier zouden we met 2 familieleden van Dias herenigd worden, Hiran en Fazil. Al van in het busje voelden we zelfs de wind enorm opwarmen. Het was hier duidelijk een pak warmer en vochtiger dan in Arugam Bay. Gelukkig is de zee hier rustiger en kan je dus lekker een duik nemen als je verkoeling zoekt. Na aankomst deden we nog een avondwandeling op het strand en dat leverde nog een paar mooie foto’s op met de ondergaande zon. Het is wel gemakkelijk om met Sri Lankanen op pad te zijn, zij weten namelijk hoe een tuktuk te besturen en zijn gewoon aan het verkeer hier. We huurden dus met ons 4 een tuktuk en gingen op ontdekking. Zo bezochten we Fort Frederick en de Hindu tempel die zich op de klif bij het fort bevindt. Van hieruit hadden we een mooi uitzicht op de oceaan en op de stranden in de verte. Na de lunch reden we nog door naar Marble Beach. Waarom men deze naam aan het strand gegeven heeft, joost mag het weten. In ieder geval konden we heerlijk afkoelen in het water en speelden we nog een spelletje ‘vang het zeewier’. Helaas was de dag toen alweer op zijn einde aan het lopen en moesten we de tuktuk weer gaan inleveren. Ondertussen hadden Francesca en Sven, een Zwitsers koppel dat we in Haputale hadden leren kennen, ook de weg naar Trincomalee gevonden. We ontmoetten hen tijdens het avondeten en spraken af om de volgende dag samen te gaan snorkelen. We kozen voor het minder bekende Coral Island ipv het populaire Pigeon Island. Met ons zessen in een bootje stoven we over de golven. Op 2 plekken sprongen we met snorkel het water in en zagen we allerlei vissen. Het koraal zelf was helaas vaak dood en dus niet meer zo kleurrijk. Toen Sven en ik op de 2de plek als eersten het water in gingen schrokken we nog wel van wat we onder water zagen. We keken uit op een leger aan kwallen. Gelukkig waren het geen giftige kwallen en staken ze ook niet, maar toch even raar om daar doorheen te moeten snorkelen. Tegen lunchtijd waren we weer aan wal, allemaal met wat extra kleur. De laatste dag namen we afscheid van Francesca en Sven en deden we het vooral rustig aan. Toen de weergoden de sluizen ’s avonds opengooiden was dat een zeer welgekomen afkoeling en sliepen we allemaal net een beetje beter. Zo waren onze dagen in Trinco en in het gezelschap van Hiran en Fazil omgevlogen. Tijd om weeral afscheid te nemen. Wennen doet dat toch nooit. Voor ons was de tijd gekomen om stilaan richting Negombo, aan de Westkust, te gaan omdat we van daaruit weer het vliegtuig op zouden stappen. Om de trip tot daar wat aangenamer te maken lasten we nog wel een stop in in Habarana, meer landinwaarts. In dit dorp was er weer de optie om een safari te doen maar dat stond niet meer op het verlanglijstje. Onze gastheer van de homestay wist ons wel nog naar een leuke plaats te brengen: Ritigala. Op een bosrijke bergflank vind je hier een aantal ruïnes terug en dat zorgt voor een mooie wandeling onder de koelte van de bomen. Ook genoten we van een wondermooie zonsondergang aan het Habarana Lake. Hier spotten we nog een familie olifanten, welgeteld 11. De verdere dagen stonden vooral in het teken van relaxen en ons mentaal al voor te bereiden op het afscheid van Sri Lanka, het land waaraan we ons hart toch wel wat verloren hebben.
7 Reacties
Voor de derde keer zetten we voet aan wal in Sri Lanka. Jawel, de derde keer. Na een nachtje bekomen in Colombo bracht de trein ons meteen richting onze favoriete bestemming in dit land: Haputale. Velen slaan dit bergdorp over en nemen de trein tot in het volgende dorp, Ella. Dit staat bekend om zijn backpackers scene en lokt dus veel toeristen en backpackers. We hebben echter ons hart verloren aan Haputale juist omdat hier minder toeristen rondlopen en het dus nog authentieker is. Hierbij delen we graag onze toppers in en rond Haputale. Lipton’s Seat Ongetwijfeld het meest bekende uitzichtpunt en een van de redenen waarom toeristen toch kiezen om naar Haputale te komen. Het is hier dat Sir Thomas Lipton zijn thee business startte. Je kan dan ook naast een replica van hem plaatsnemen op een bankje voor de bekende foto van Lipton’s Seat. Op een heldere dag heb je zicht tot aan de Zuidkust van Sri Lanka, met andere woorden wondermooie vergezichten. Je kan bijna niet anders dan hier op de top een kopje thee te drinken in het plaatselijke eettentje. Eenmaal aangesterkt door de thee en een roti is er een leuke manier om je weg terug naar beneden te maken tot aan de theefabriek, gewoon lukraak tussen de theevelden en kleine dorpjes door wandelen. Ook hier geniet je van de mooie uitzichten en van de lachende, wuivende kinderen. Als je pennen te veel hebt, neem deze dan zeker mee want daar vragen ze allemaal achter. Eenmaal aan de theefabriek aangekomen, kan je een bezoekje brengen aan de fabriek of je gaat met bus of tuktuk terug naar het dorp. De weg naar boven kan je trouwens met een tuktuk maken of je neemt de plaatselijke minibus. De bus rijdt niet helemaal tot aan de top, je zal de laatste 2 km te voet moeten doen.
Railway walkVanaf het Adisham klooster, net buiten het centrum van Haputale, kan je een mooie wandeling maken. Of je nu eerst een bezoek brengt aan het klooster of niet, moet je zelf bepalen. De wandeling start in ieder geval links van de ingang naar het gebouw. Het eerste deel gaat door verschillende soorten bossen en is hier en daar wel wat overwoekerd omdat deze route niet fel bewandeld is. Uiteindelijk kronkelt het pad stilaan naar beneden en kom je uit op de spoorweg, hier start deel 2 van de wandeling. Je kiest of je verder weg wandelt van Haputale (naar links dan), richting het eerst volgende station Idalgashinnan. Hier neem je dan de trein terug naar het station van Haputale. Hou wel rekening met de treinuren aangezien hier niet om het uur een trein passeert. De andere keuze (naar rechts) brengt je via de spoorweg al wandelend terug naar het centrum van Haputale. Onderweg heb je vanaf dat je uit het bos komt prachtige uitzichten over de theevelden. Af en toe zal er ook een trein passeren. Deze rijden niet al te snel dus je hoort ze tijdig aankomen, maar toch opgelet! Dit levert wel knappe plaatjes op voor de fotografen onder ons. Duur wandeling: 2,5 - 3u (vanaf het klooster)
Diyaluma watervalDeze op 1 na hoogste waterval in Sri Lanka is zeker een aanrader om te bezoeken. De waterval bestaat uit verschillende plateaus waar je telkens waterpoelen vindt om een plons te nemen. Bij één niveauverandering kan je zelfs een sprong van zo’n 8 m maken. Uiteindelijk kom je tot aan de rand waar het water 220 m naar onder dendert. Hier kan je beter geen sprong meer wagen maar gewoon genieten van het mooie uitzicht. Vanuit Haputale geraak je er door de directe bus naar Koslanda te nemen en aansluitend een tuktuk naar de ingang van het reservaat. Een tweede optie is de volledige rit met een tuktuk te doen. Beide opties nemen ongeveer een uur in beslag. Eens aan het reservaat staat je nog een half uur durende hike te wachten om tot bij de top van de waterval te komen. Vervoer
Eagle Rock Deze klif doet je even voelen alsof je op het einde van de wereld staat. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de lager gelegen bergen, maar kan je ook de waterplassen van het Yala NP en Udawalawe NP zien. Net zoals op Lipton’s Seat kan je op heldere dagen tot aan de Zuidkust kijken. Hier kan je in alle stilte genieten terwijl de wolken binnen drijven en even snel weer oplossen. Duur: 15 min vanaf guesthouse Dias Rest – White Monkey Dias Rest Op 3 km van het centrum vind je dit familie gerund guesthouse. Je kan hier kiezen uit 4 cottages en 2 familiekamers met allemaal hun eigen unieke uitzicht op de bergketen of de theeplantages. Dankzij de familie voel je je toch thuis ver weg van huis. Tegen extra betaling kan je zowel ontbijt als avondeten nuttigen. Dit gebeurt met alle gasten aan één tafel. Gezelligheid troef! Bij de zoon des huizes, Viraj Dias, kan je terecht voor een hoop aan informatie, begeleide trekkings en sinds kort heeft hij zelfs zijn eigen Eco Lodge campsite gebouwd.
Dit zijn natuurlijk onze 5 favoriete plekjes, maar je kan Haputale nog voor andere uitstappen als uitvalsbasis nemen. Er zijn in de omgeving nog andere watervallen te bezoeken of hikes te doen. Aangezien Ella maar een uurtje hier vandaan is, kan je een daguitstap plannen naar Ella. Als je dan de trein zou nemen, heb je meteen een must-do afgevinkt. Wij hebben hoogstwaarschijnlijk nog niet eens alles opgesomd, dus zeggen we: “Pak die rugzak en kom zelf ook op ontdekking”. Note: Alle transportprijzen zijn berekend vanaf Dias Rest tot bestemming en alle prijzen zijn onderhevig aan verandering.
|
Huidige Locatie |